Kreowanie właściwych relacji między pracownikami pomaga w bhp

SNZOZ to miejsce, gdzie zarządzanie bhp nabiera szczególnie istotnego znaczenia. Oprócz stosowania przepisów prawa w tym zakresie placówka ma także wewnętrzne procedury bhp. Jakie procedury obowiązują w przypadku wystąpienia zdarzeń niepożądanych związanych z nieprzestrzeganiem norm bhp?

Nie podlega dyskusji fakt, że lepiej jest zapobiegać występowaniu zdarzeń niepożądanych niż podejmować działania już po ich zaistnieniu. W placówce wdrożyliśmy wiele procedur, dzięki którym ograniczamy zagrożenia występujące w środowisku pracy, m.in. procedurę „Zdarzenia niepożądane”. Jej celem jest ustalenie sposobu postępowania w przypadku zaistnienia zdarzenia niepożądanego u pacjenta lub pracownika oraz ustalenie przyczyn i skutków tego zdarzenia.

Procedura „Zdarzenia niepożądane” zobowiązuje kierownika oddziału/komórki organizacyjnej do prowadzenia rejestru zdarzeń niepożądanych, umieszczenia informacji w dokumentacji chorego oraz wpisania informacji w książce raportów i przekazania dyrektorowi karty zgłoszenia zdarzenia niepożądanego. Dyrektor zapoznaje się z nią i przekazuje sprawę zespołowi ds. zdarzeń niepożądanych, a jeśli zdarzenie dotyczy pracownika, powołuje zespół powypadkowy.

Zespół ds. zdarzeń niepożądanych umieszcza sprawę w centralnym rejestrze, analizuje zaistniałe zdarzenie, formułuje wnioski i zalecenia.

Jak często organizowane są szkolenia okresowe i inne działania dla pracowników, które mają ich wesprzeć w codziennej, trudnej pracy?

Częstotliwość szkoleń okresowych z zakresu bhp określa rozporządzenie ministra gospodarki i pracy z 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Ważne jest, aby firma zewnętrzna realizująca szkolenie, oczywiście wybrana zgodnie z procedurami przetargowymi, umieściła w programie takie zagadnienia, które najbardziej dotykają naszych problemów. Dlatego zawsze przed realizacją szkoleń służba bhp szpitala konsultuje program. Jest on później zatwierdzany przez dyrektora.

Oprócz obowiązkowych szkoleń okresowych w szpitalu realizowane są szkolenia wewnętrzne w zależności od potrzeb zgłaszanych przez pracowników

Która z grup zawodowych zatrudnionych w SNZOZ jest narażona na największe ryzyko, np. agresji ze strony pacjentów? W jaki sposób to ryzyko jest minimalizowane?

Agresja ze strony pacjentów w oddziałach psychiatrycznych jest prawdopodobna. Oczywiście pracownicy oddziałów psychiatrycznych mający bezpośredni kontakt z hospitalizowanymi są najbardziej narażeni na takie ryzyko.

W chwili przyjęcia do pracy każdy pracownik uczestniczy w szkoleniu ogólnym, a następnie stanowiskowym, gdzie omawiamy tematy związane z agresją czynną pacjentów. Chodzi o to, by przekazać wiedzę, w jaki sposób unikać tego typu zdarzeń oraz jak postępować, gdy zaistnieją.

Zespół ds. oceny ryzyka zawodowego stara się jak najrzetelniej oszacować ryzyko związane z agresją ze strony pacjentów.

Pracownicy medyczni brali udział m.in. w szkoleniu z zakresu samoobrony w przypadku agresji czynnej oraz stosowania przymusu bezpośredniego.

Ponadto kierownictwo szpitala mocno wspiera współpracę pracowników z firmą, która zapewnia ochronę osób i mienia w naszej placówce. Żeby zapewnić maksymalną ochronę pracownikom szpitala w godzinach nocnych, ochrona dyżuruje w izbie przyjęć, czuwając nad bezpieczeństwem podczas przyjmowania chorych do szpitala.

Jakie działania podejmuje SNZOZ, by zapewnić pracownikom możliwe standardy bhp, podobnie jak pacjentom – najwyższą jakość leczenia?

W szpitalu neuropsychiatrycznym w celu zapewnienia najwyższych standardów pracy pracownikom i opieki pacjentom hospitalizowanym wdrożyliśmy procedury pozwalające na spełnienie norm PN-EN ISO 9001:2001 oraz standardów akredytacyjnych dla lecznictwa szpitalnego. Wszystkie procedury przyczyniają się do uzyskania najwyższej jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych.

Bhp to także zapewnienie przyjaznej i bezstresowej atmosfery w miejscu pracy. Pracownicy SNZOZ, wykonując swoje obowiązki, niejednokrotnie muszą radzić sobie ze stresem wynikającym z konkretnych sytuacji, którym muszą stawić czoło. Czy w Pana dotychczasowej praktyce zawodowej zdarzyło się, że pracownik nie poradził sobie ze stresem? Jakie postępowanie wdrożono w takim przypadku?

Praca w systemie dyżurów, bezpośrednia pomoc chorym z zaburzeniami psychiatrycznymi, odpowiedzialność za życie i zdrowie pacjentów, za właściwe wykonywanie zadań i powierzony specjalistyczny sprzęt mogą być przyczyną występowania stresu zawodowego.

Odpowiednio prowadzone szkolenia, podczas których prowadzący poświęca dużo czasu na właściwe stosunki interpersonalne w relacji pracodawca–pracownik, pacjent–pracownik oraz w zespołach pracowniczych, wpływają na minimalizowanie skutków stresu zawodowego.

Umiejętność współpracy w sytuacjach awaryjnych sprawdzana jest podczas ćwiczeń z udziałem straży pożarnej i innych służb.

Dlatego do zdarzeń niepożądanych wynikających ze stresu pracowników dochodzi bardzo rzadko. Gdy jednak już taka sytuacja ma miejsce – a w mojej pracy zawodowej w SNZOZ taki przypadek zdarzył się raz – pracownik zazwyczaj staje się pacjentem.

   Piotr Puacz,
   specjalista ds. bhp w Samodzielnym Neuropsychiatrycznym SPZOZ
   Im. Prof. M. Kaczyńskiego w Lublinie

Rozmawiała: Magdalena Pokrzycka-Walczak