Toaleta w miejscu pracy bez barier dla niepełnosprawnych

Projektując WC dla osób niepełnosprawnych należy spojrzeć szerzej i wziąć po uwagę rodzaj i stopień niepełnosprawności. Inne problemy dotyczą np. osoby słabowidzące i inne osoby o obniżonej sprawności ruchowej. My skupimy się głównie na tych drugich, tj. na osobach poruszających się na wózkach inwalidzkich, z użyciem chodzików, kul inwalidzkich itp.

Toalety w miejscu pracy powinny być łatwo dostępne dla wszystkich użytkowników i stale otwarte, co oznacza, że nie mogę być zamykane na klucz lub karty z czytnikiem, które nie są łatwo osiągalne.

Łazienka dla pracowników musi znajdować się w budynku, w którym wykonywana jest praca lub w zabudowaniach połączonych z nim. Pomieszczenia higieniczno-sanitarne dla niepełnosprawnych pracowników powinny być na każdym piętrze, na które w przypadku osób niepełnosprawnych można dostać się windą lub stosownym podjazdem. Wejście do WC powinno być oznaczone i powinno prowadzić bezpośrednio z otwartych ciągów komunikacyjnych, tj. np. z korytarza.

Toalety dla pracowników powinny być oświetlone, wentylowane i ogrzewane zgodnie z przepisami techniczno-budowalnymi. Ściany należy pokryć do wysokości 2 m gładkimi materiałami odpornymi na wilgoć. Najlepiej sprawdzają się płytki ceramiczne lub gres.

Gdy praca odbywa się na przestrzeni otwartej, można zastosować ustępy wyposażone w szczelne zbiorniki nieczystości. Tego typu toalety również występują w wersjach dostosowanych do niepełnosprawnych.

Wyposażenie toalety dla niepełnosprawnych

Toaleta dla niepełnosprawnych powinna być wyposażona w następujące urządzenia sanitarne:

• miska ustępowa dla niepełnosprawnych

• umywalka dla niepełnosprawnych

• wanna lub prysznic (jeśli są wymagane)

• baterie łazienkowe dla niepełnosprawnych

• lustro i uchwyty dla niepełnosprawnych

• akcesoria łazienkowe: dozowniki mydła, pojemniki na papier toaletowy, podajniki ręczników jednorazowych i/lub suszarki do rąk, kosze na śmieci, wieszaki łazienkowe

• przycisk alarmu, pozwalający wezwać pomoc (opcjonalnie).

Dobierając akcesoria najlepiej unikać tych o zaostrzonych krawędziach. Każda toaleta ma swoją specyfikę, ale przyjmuje się, że wśród poręczy dla niepełnosprawnych podstawowe są: poręcz stała umywalkowa, poręcz uchylna przy misce WC i poręcz kątowa typu L. W zależności od podłoża stosuje się poręcze ścienne, poręcze ścienno-podłogowe lub poręcze podłogowe (np. w przypadku ścian kartonowo-gipsowych). Jeśli w toalecie znajduje się prysznic, konieczne jest zastosowanie siedziska prysznicowego i uchwytów pod prysznic. Bardzo przydatne są uchwyty proste ogólnego zastosowania występujące w rozmiarach od 30-160cm.

Jako wyznacznik minimalnej powierzchni łazienki dla niepełnosprawnych, najlepiej odnieść się do osób poruszających się na wózku inwalidzkim, ponieważ to one potrzebują więcej miejsca niż np. korzystający z balkonika czy kul. Niezwykle ważna jest również wysokość, na jakiej należy montować poszczególne urządzenia. Podstawowe wymiary powinny wynosić:

• przestrzeń manewrowa – min. 1,5 m średnicy, umożliwiająca pełny obrót wózka inwalidzkiego bez ryzyka uderzania kołami o ściany i narożniki

• szerokość drzwi do łazienki – 90-100 cm, aby zmieścił się wózek inwalidzki. Drzwi powinny być bez progu, utrudniającego przejazd lub przejście. Jeśli próg jest konieczny, najlepiej by miał maks. 2 cm wysokości. Można też zainstalować listwy podprogowe z małym spadkiem.

• wysokość montażowa poszczególnych elementów wyposażenia:

  • miska ustępowa: 45-50 cm

  • umywalka: 85 cm

  • lustro uchylne: ≥ 100 cm

  • uchwyty dla niepełnosprawnych: 80-85 cm

  • uchwyt drzwiowy (ułatwiający otwieranie/zamykanie): ≤ 80 cm

  • gniazdo elektryczne z uziemieniem: 120-140 cm

  • podajnik papieru toaletowego: 100-120 cm

  • suszarka do rąk: 89 cm

Używając określenia niewidomy czasami zapominamy, że część to osoby niedowidzące, które wykorzystują słaby, ale aktywny zmysł wzroku. Jeśli w firmie zatrudniona jest taka osoba, w łatwy sposób można dostosować toaletę do jej potrzeb. Podajemy kilka podstawowych zasad ułatwiających korzystanie z toalety osobom niewidomym i niedowidzącym:

• piktogram/ oznaczenie WC z dodatkowym opisem językiem Braila

• wyposażenie w kontrastowych kolorach (np. ciemne dozowniki na białych płytkach, ciemna deska sedesowa na jasnej muszli, jaskrawe oznaczenie klamek)

• pasy prowadzące do kabin, umywalek, drzwi wyjściowych (umiejscowione na podłodze, występujące w kontrastowych kolorach o zmiennej fakturze).

Ryszard Kurek właściciel sklepu ole.pl