choroby zawodowe

4 lutego br. Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) opublikowała raport na temat nowotworów związanych z pracą zawodową. „W raporcie znalazły się praktyczne zalecenia dotyczące dalszego poszerzania naszej wiedzy na temat nowotworów zawodowych” – powiedział dr Christa Sedlatschek dyrektor EU-OSHA. Raport ma pomóc w walce z tą chorobą dzięki ocenie obecnych metod diagnostycznych.

Obowiązujące regulacje prawne wskazują katalog chorób zawodowych, ale w żadnym przypadku nie stanowią, że ocena stanu zdrowia pracownika pod kątem stwierdzenia istnienia jednej z tych chorób wyłącza możliwość prowadzenia postępowania o stwierdzenie wystąpienia innej choroby zawodowej u tego samego pracownika.

Jednym z obowiązków pracodawcy w razie rozpoznania u pracownika choroby zawodowej pracodawca jest niezwłoczne usunięcie czynników powodujących powstanie choroby zawodowej i zastosowanie innych niezbędnych środków zapobiegawczych.

Decyzja Państwowej Inspekcji Sanitarnej w kwestii istnienia lub nieistnienia choroby zawodowej podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sąd powszechny rozpoznający sprawę o świadczenia z tytułu choroby zawodowej nie jest związany decyzją inspektora sanitarnego w zakresie istnienia lub nieistnienia choroby zawodowej – orzekł Sąd Apelacyjny w Poznaniu.

Związki zawodowe na całym świecie obchodzą 28 kwietnia jako dzień poświęcony pracownikom, którzy zginęli, ulegli wypadkom przy pracy lub zapadli na choroby zawodowe. Warto wykorzystać ten moment, by przyjrzeć się raportowi za rok 2012 r., opracowanemu przez Główny Urząd Statystyczny.

Co do zasady, członkowie rodziny osoby ubezpieczonej, która zmarła na skutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej mają prawo do jednorazowego odszkodowania. Jeżeli jednak choroba zawodowa nie była co najmniej współprzyczyną śmierci pracownika, członkowie jego rodziny takiego odszkodowania nie otrzymają.