Praca zdalna – odpowiedzialność pracodawcy w kwestiach bhp

Pracodawcy z niecierpliwością czekają na ostateczny kształt przepisów tak zwanej „tarczy 4.0”, która najprawdopodobniej będzie nazywać się ustawą o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych na zapewnienie płynności finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Oczekiwanie jest zrozumiałe ponieważ projektowane przepisy zawierają między innymi uzupełnienia regulacji dotyczącej pracy zdalnej. Tak czy inaczej należy uzbroić się w cierpliwość ponieważ przepisy po „obróbce” na poziomie Sejmu zostały skierowane do Senatu w 5 czerwca 2020 r. – który ma formalnie czas na rozpatrzenie projektu ustawy do 6 lipca 2020 r.

Projektowane przepisy w swym pierwotnym kształcie, czyli takim w jakim zostały skierowane do Sejmu zawierały regulację, która zwróciła moją szczególną uwagę. Mowa tu o zasadzie zgodnie, z którą pracodawca miałby odpowiadać za bezpieczeństwo i higienę pracy zdalnej oraz za wypadki przy tej pracy tylko w zakresie związanym z zapewnionymi przez siebie środkami pracy lub materiałami do pracy. Analizując powyższą regułę można dojść do wniosku, iż jest ona oderwana od rzeczywistości prawnej obowiązującej w ramach relacji pracodawca – pracownicy w zakresie odpowiedzialności pracodawcy za warunki bhp, w jakich świadczona jest praca.

Czytaj także: Kontrola PIP przestrzegania prawa pracy w ramach pracy zdalnej – coraz więcej pytań >>

Warto zauważyć, że projektowane przepisy przewidują zasadę zgodnie, z którą środki pracy i materiały do pracy potrzebne do wykonywania pracy zdalnej oraz obsługę logistyczną pracy zdalnej zapewnia pracodawca. Przy wykonywaniu pracy zdalnej pracownik może używać środków pracy niezapewnionych przez pracodawcę pod warunkiem, że umożliwia to poszanowanie i ochronę informacji poufnych i innych tajemnic prawnie chronionych, w tym tajemnicy przedsiębiorstwa lub danych osobowych, a także informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

Zobacz również:

Na chwilę obecną regulacja, zgodnie z którą pracodawca miałby odpowiadać za bezpieczeństwo i higienę pracy zdalnej oraz za wypadki przy tej pracy tylko w zakresie związanym z zapewnionymi przez siebie środkami pracy lub materiałami do pracy została usunięta. W każdym razie nie ma jej w treści ustawy przekazanej do Senatu. Co to oznacza?

Niezależnie od obecnego kształtu projektowanych zmian należy spodziewać się w przyszłości doprecyzowania przepisów dotyczących pracy zdalnej. Istnieje duża szansa, że w przypadku gdy pracą zdalną będzie pracą z wykorzystaniem elektronicznych środków porozumiewania się na odległość, zostaną wprowadzone analogiczne zasady jak w przypadku telepracy. Nie można również wykluczyć sytuacji, w ramach której praca zdalna, której charakter umożliwia przesyłanie efektów pracy drogą elektroniczną, zostanie formalnie podporządkowana przepisom dotyczącym telepracy, gdy możliwość jej stosowania będzie przewidziana nie tylko w celu przeciwdziałania COVID-19.

Zobacz także:

 Home Office, czy telepraca >>