Fosforan trifenylu: dodany do europejskiej kandydackiej listy substancji chemicznych

7 listopada 2024 r., Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA) wprowadziła fosforan trifenylu (CAS 115-86-6) do europejskiej kandydackiej listy substancji chemicznych. Fosforan trifenylu to organiczny ester kwasu fosforowego z trzema grupami fenylowymi połączonymi z atomem fosforu. Znany ze swojej toksyczności, szczególnie wobec organizmów wodnych, fosforan trifenylu jest klasyfikowany jako substancja niebezpieczna. Jego zastosowania obejmują produkcję klejów, uszczelniaczy, powłok oraz chemikaliów laboratoryjnych. Jest również wykorzystywany w pracach badawczo-rozwojowych oraz niektórych procesach przemysłowych, takich jak syntezowanie innych związków chemicznych.

Firmy korzystające z tej substancji [fosforan trifenylu (CAS 115-86-6)] muszą stosować ścisłe procedury, aby zapewnić zgodność z przepisami i minimalizować ryzyko dla zdrowia ludzi i środowiska.

Oto kroki jakie należy podjąć i co należy mieć na uwadze, jeżeli w firmie stosowany jest fosforan trifenylu (CAS 115-86-6) dodany do europejskiej kandydackiej listy substancji chemicznych.

Ocena ryzyka dla zdrowia i środowiska. Firmy powinny przeprowadzić ocenę ryzyka związane z przechowywaniem, użytkowaniem oraz ewentualnym uwolnieniem fosforanu trifenylu do środowiska. Należy ocenić potencjalne zagrożenia dla pracowników, okolicznych społeczności i ekosystemów wodnych.

Bezpieczeństwo pracy. Ocena ryzyka powinna obejmować także zagrożenia dla pracowników w przypadku kontaktu z substancją (np. inhalacja, kontakt ze skórą).

Zgłoszenie substancji do ECHA (jeśli to konieczne). Jeśli fosforan trifenylu jest używany w ilościach przekraczających 1 tonę rocznie, firma musi zgłosić tę substancję do Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) w ramach rozporządzenia REACH. W przypadku nowego wpisu na listę kandydacką (jak w przypadku fosforanu trifenylu), przedsiębiorstwa muszą monitorować status substancji.

Ocena Substancji Względnie Wzbudzających Obawy (SVHC). Fosforan trifenylu znalazł się na liście kandydackiej substancji SVHC (Substances of Very High Concern), co oznacza, że firma powinna być świadoma potencjalnych regulacji związanych z jego dalszym stosowaniem i może zostać zobowiązana do uzyskania zezwolenia na dalsze używanie substancji, jeśli zostanie ona wpisana do załącznika XIV REACH.

Bezpieczne przechowywanie. Fosforan trifenylu powinien być przechowywany w odpowiednich warunkach, zgodnie z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa chemicznego. Może to obejmować przechowywanie w szczelnych, dobrze wentylowanych pomieszczeniach, z dala od źródeł ognia i w odpowiednich opakowaniach.

Oznakowanie. Należy upewnić się, że wszystkie pojemniki z fosforanem trifenylu są odpowiednio oznakowane zgodnie z wymaganiami prawa, wskazując na zagrożenia związane z substancją (np. toksyczność dla środowiska wodnego).

1. Piktogram - Może powodować szkody w środowisku wodnym.

Środki ochrony indywidualnej (PPE). W zależności od poziomu ekspozycji, pracownicy powinni mieć dostęp do odpowiednich środków ochrony, takich jak:

• rękawice ochronne,

• odzież ochronna,

• okulary ochronne,

• maski przeciwpyłowe lub respiratory.

Szkolenie dla pracowników. Pracownicy powinni być regularnie szkoleni w zakresie bezpiecznego obchodzenia się z fosforanem trifenylu, w tym rozpoznawania zagrożeń i postępowania w przypadku awarii.

Plan awaryjny. Firmy powinny opracować i wdrożyć plany awaryjne w przypadku uwolnienia fosforanu trifenylu do środowiska (np. wyciek, pożar). Plan powinien obejmować procedury neutralizacji, zabezpieczenia miejsca zdarzenia oraz informowania odpowiednich służb.

Monitorowanie środowiska. Powinno się przeprowadzać regularne kontrole, aby upewnić się, że substancja nie przedostaje się do wód gruntowych, wód powierzchniowych lub innych części środowiska.

Jeśli fosforan trifenylu zostanie wpisany do załącznika XIV REACH, firma będzie musiała uzyskać zezwolenie na dalsze stosowanie tej substancji. W takim przypadku konieczne będzie przygotowanie wniosku o zezwolenie, który obejmuje ocenę ryzyka oraz alternatywne metody lub substancje, które mogą zastąpić fosforan trifenylu, jeśli to możliwe.

Dokumentacja zgodności. Firma powinna prowadzić odpowiednią dokumentację dotyczącą stosowania fosforanu trifenylu, w tym:

• deklaracje zgodności z przepisami REACH,

• certyfikaty bezpieczeństwa,

• raporty oceny ryzyka.

Zgłaszanie incydentów. W razie wystąpienia jakichkolwiek incydentów związanych z fosforanem trifenylu (np. wycieków), firma musi poinformować odpowiednie służby (np. ECHA, organy ochrony środowiska).

Firmy powinny na bieżąco śledzić zmiany w regulacjach unijnych dotyczących substancji chemicznych, aby reagować na nowe wymagania związane z fosforanem trifenylu, w tym ewentualne zmiany w klasyfikacji substancji i dodatkowe ograniczenia.

Obecnie lista kandydacka zawiera 242 pozycje, w tym grupy chemikaliów, co zwiększa łączną liczbę substancji objętych tą listą. ECHA wskazuje na niej substancje, które mogą zostać włączone do załącznika XIV, czyli wykazu chemikaliów podlegających procedurze udzielania zezwoleń. W przypadku dodania substancji do załącznika XIV, jej stosowanie będzie wymagało uzyskania odpowiedniego zezwolenia.

Pełna lista substancji SVHC jest dostępna na stronie: https://echa.europa.eu/pl/home