środki ochrony indywidualnej

Liczba pracowników po 60-tym roku życia będzie się zwiększać z roku na rok z uwagi na wydłużenie wieku emerytalnego. Prognozy GUS wskazują, że w 2020 roku odsetek osób pracujących po 60. roku życia ma osiągnąć 22,4%. Natomiast jeszcze inna statystyka GUS-u pokazuje, że liczba osób w wieku 50–59 lat narażonych na ryzyko poślizgnięcia, potknięcia się i upadku na tym samym poziomie jest szacowana w Polsce na ok. 20 tys.

W zależności od rodzaju maszyny zagrożenia dla jej operatora mogą być inne. Dobierając właściwe środki ochrony należy najpierw zidentyfikować zagrożenia najczęściej występujące na stanowisku pracy operatora maszyny do robót drogowych. Nie można zapomnieć o poinformowaniu o nich pracowników podczas pierwszej fazy szkolenia wstępnego bhp.

Praca na wysokości może być wykonywana tylko wtedy, gdy warunki pogodowe nie zagrażają bezpieczeństwu i zdrowiu pracowników. Przy jej organizacji najpierw należy zastosować środki ochrony zbiorowej (np. balustrady, rusztowania ochronne, rusztowania robocze, siatki ochronne), a dopiero w razie braku możliwości ich użycia należy sięgnąć po środki ochrony indywidualnej.

Zapewnienie właściwie dobranych środków ochrony indywidualnej (śoi) oraz odzieży i obuwia roboczego dla nauczycieli oznacza dostosowanie ich do warunków i charakteru pracy tej grupy zawodowej. Jest to jeden z obowiązków dyrektora szkoły lub placówki oświatowej, w zakresie działań zmierzających do poprawy bezpieczeństwa i higieny pracy nauczycieli.

Praca na wysokości może być wykonywana tylko wtedy, gdy warunki pogodowe nie zagrażają bezpieczeństwu i zdrowiu pracowników. Przy jej organizacji najpierw należy zastosować środki ochrony zbiorowej (np. balustrady, rusztowania ochronne, rusztowania robocze, siatki ochronne), a dopiero w razie braku możliwości ich użycia należy sięgnąć po środki ochrony indywidualnej.

Zanim dokona się doboru środków ochrony indywidualnej (śoi) należy ocenić, czy w ogóle zachodzi potrzeba wyposażenia w nie pracowników. Zależy to od konkretnych warunków środowiska pracy i decyzję w tym zakresie podejmuje pracodawca. Powinien przy tym kierować się stwierdzonym w ocenie ryzyka zawodowego stopniem zagrożenia, które występuje na danym stanowisku pracy, częstością narażenia pracownika na zagrożenie, rodzajem prac i cechami stanowiska pracy.

W przypadku gdy nie można uniknąć zagrożeń lub nie można ich wystarczająco ograniczyć za pomocą środków ochrony zbiorowej lub odpowiedniej organizacji pracy, należy zastosować środki ochrony indywidualnej. Powinny one spełniać określone wymagania, za co odpowiedzialny jest pracodawca. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na instrukcję użytkowania oraz oznaczenie okresu trwałości.

Kwestię używania środków ochrony indywidualnej reguluje załącznik nr 2 do rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Trzeba jednak zauważyć, że zapisy te są tylko wskazaniem do stosowania środków ochrony, a nie bezwzględnym obowiązkiem. Oznacza to, że może dojść do sytuacji, gdy z dwóch pracowników pracujących na tym samym stanowisku, różniącym się tylko specyfiką obrabianego materiału, tylko jeden będzie musiał nosić okulary ochronne.

Pracownicy, którzy wykonują prace na wysokości, muszą mieć zapewnioną odpowiednią ochronę przed upadkiem z wysokości. Pracodawca powinien, na potrzeby zapobiegania wypadkom przy pracy, w pierwszej kolejności stosować środki ochrony zbiorowej, a w przypadku kiedy pomimo ich zastosowania ryzyko nadal jest duże, wyposażyć pracowników w środki ochrony indywidualnej (śoi).